Met gepaste trots presenteren wij van ontwerpbureau Did@ctief een ID model voor differentiatie. Het is gebaseerd op de concepten uit Scaffolding en begrippen uit literatuur over differentiatie. Ons kindje heet het Uterus model. We laten aan u de verbeelding over waarom....
Klik hier voor een PNG bestand indien een hogere resolutie gewenst is.
maandag 29 februari 2016
zondag 28 februari 2016
Stand van zaken 28-02-2016
Dit weekend weer volle bak aan de studie gezeten. Ik heb
goed kunnen doorwerken en dat is terug te zien in het werk dat verzet is.
Ben net klaar en ben erg blij met de stappen die er gemaakt zijn. Van de week
volop gezocht naar landelijke (beleids-)kaders, kwalificatiedossiers of
sectorspecifieke kaders. Ik heb uiteindelijk het kwalificatiedossier gebruikt
dat gebruikt voor diagnosetechnicus motorvoertuigentechniek niveau 4 (ook wel
Master Technician niveau) en tevens het lesplan dat geschreven is voor Mazda’s
eigen communicatietraining MTC_319. Daarnaast heb ik door het operationaliseren
van de concepten de eindtermen kunnen aanvullen met prestatie indicatoren die
relevant zijn. Het is dus een mengelmoes geworden maar wel een heel compleet pakket waarbij heel veel aan bod komt.
Vandaag heb ik dat document gebruikt om bij elke eindterm een
passende taxonomiecode te plaatsen. Bij elke
code behoort, volgens de theorie van Romiszowski, een passende onderwijsmethode
(Valcke, 2010). Zo kan een trapmodel gecreëerd worden dat opklimt in
competentieniveau (figuur 1).
En nu maar eens weekend houden;)
dinsdag 23 februari 2016
maandag 22 februari 2016
Bezoek innovatieve school 'De Fonkeling'
22-02 is het zover. Een bezoek aan basisschool 'De Fonkeling'. Voor mij even wennen, het laatste bezoek aan een basisschool was ruim 20 jaar geleden en voor eigen gebruik.
Wat meteen opvalt is het gebrek aan klassen of lokalen. Alles is ruim van opzet en er wordt veel gebruikt gemaakt van open ruimtes. Kinderen zijn weliswaar per afdeling ingedeeld op leeftijd maar echte grenzen of gesloten deuren bestaan niet op De Fonkeling.
Na een goed ontvangst werd er een presentatie gegeven over de visie van de school en het geïmplementeerde onderwijs. Er vindt veel differentiatie plaats. Leerlingen die uitblinken hebben de mogelijkheid hun kennis en kunde een stap verder te zetten, kinderen die wat meer moeite hebben om op schema te blijven krijgen begeleiding en coaching. In alle gevallen wordt de leerling betrokken bij zijn/haar eigen ontwikkeling. Dat geldt ook voor de ouders, die bewust kiezen voor deze school en onderwijsvorm. Ouder(s) en kind beginnen minimaal 1x keer per week de dag door samen te werken aan een opdracht op school. Ouder(s) en kind zijn ook beide aanwezig tijdens oudergesprekken. Er wordt gewerkt met een portfolio i.p.v. een rapport, een bewuste keuze om zo meer zicht te hebben op de ontwikkeling en minder de focus te leggen op momentopnames. Dat portfolio is overigs ten alle tijde toegankelijk voor docenten, ouders en de leerling zelf die er altijd iets aan kan toevoegen.
Leerlingen werken gedeeltelijk met instructie en gedeeltelijk zonder instructie, afhankelijk van het rooster. Er wordt een groot beroep gedaan op de zelfregulatie, zelfsturing, zelfstandig werken maar ook samenwerking! En ondanks de leeftijd waren alle leerlingen gemotiveerd bezig met hun eigen projectjes, en bewijs dat ze het dus wel kunnen op deze leeftijd.
De resultaten van de CITO staan gelijk aan die van 'normale' scholen. Uitstromers naar de middelbare school die een aantal jaren op De Fonkeling hebben gezeten zijn positief. Omdat deze school pas bestaat vanaf 2007 zijn de lange termijn effecten van dit type onderwijs nog niet direct zichtbaar. Daar zou ik erg benieuwd naar zijn.
Mooi om te zien dat het ook anders kan. En dat een school met een team van docenten die bewust kiezen voor een andere aanpak daar iets moois van kunnen maken. Anders is niet altijd beter en ik weet ook niet of dit voor elk kind passend onderwijs is. Echter ben ik wel van mening dat dit voor een hele grote groep kinderen een buitengewoon mooie plek is om zich te ontwikkelen en zij daar later de vruchten van kunnen plukken!
Met dank aan David voor het faciliteren van dit inspirerende bezoek!
Wat meteen opvalt is het gebrek aan klassen of lokalen. Alles is ruim van opzet en er wordt veel gebruikt gemaakt van open ruimtes. Kinderen zijn weliswaar per afdeling ingedeeld op leeftijd maar echte grenzen of gesloten deuren bestaan niet op De Fonkeling.
Na een goed ontvangst werd er een presentatie gegeven over de visie van de school en het geïmplementeerde onderwijs. Er vindt veel differentiatie plaats. Leerlingen die uitblinken hebben de mogelijkheid hun kennis en kunde een stap verder te zetten, kinderen die wat meer moeite hebben om op schema te blijven krijgen begeleiding en coaching. In alle gevallen wordt de leerling betrokken bij zijn/haar eigen ontwikkeling. Dat geldt ook voor de ouders, die bewust kiezen voor deze school en onderwijsvorm. Ouder(s) en kind beginnen minimaal 1x keer per week de dag door samen te werken aan een opdracht op school. Ouder(s) en kind zijn ook beide aanwezig tijdens oudergesprekken. Er wordt gewerkt met een portfolio i.p.v. een rapport, een bewuste keuze om zo meer zicht te hebben op de ontwikkeling en minder de focus te leggen op momentopnames. Dat portfolio is overigs ten alle tijde toegankelijk voor docenten, ouders en de leerling zelf die er altijd iets aan kan toevoegen.
Leerlingen werken gedeeltelijk met instructie en gedeeltelijk zonder instructie, afhankelijk van het rooster. Er wordt een groot beroep gedaan op de zelfregulatie, zelfsturing, zelfstandig werken maar ook samenwerking! En ondanks de leeftijd waren alle leerlingen gemotiveerd bezig met hun eigen projectjes, en bewijs dat ze het dus wel kunnen op deze leeftijd.
De resultaten van de CITO staan gelijk aan die van 'normale' scholen. Uitstromers naar de middelbare school die een aantal jaren op De Fonkeling hebben gezeten zijn positief. Omdat deze school pas bestaat vanaf 2007 zijn de lange termijn effecten van dit type onderwijs nog niet direct zichtbaar. Daar zou ik erg benieuwd naar zijn.
Mooi om te zien dat het ook anders kan. En dat een school met een team van docenten die bewust kiezen voor een andere aanpak daar iets moois van kunnen maken. Anders is niet altijd beter en ik weet ook niet of dit voor elk kind passend onderwijs is. Echter ben ik wel van mening dat dit voor een hele grote groep kinderen een buitengewoon mooie plek is om zich te ontwikkelen en zij daar later de vruchten van kunnen plukken!
Met dank aan David voor het faciliteren van dit inspirerende bezoek!
zondag 21 februari 2016
Stand van zaken 21-02-2016
Na de 3de week van een 28 daagse trainingsmarathon
waarbij ik het hele land doorreis om op verschillende locaties te trainen, en werkweken
maak van + 55 uur, heb ik mezelf dit weekend getrakteerd op een lekker
weekendje studeren. Wie heeft er een sociaal leven of vrienden nodig met dit
schema? Ik vraag me af of ze me nog zullen herkennen?
Vrije tijd zit er dus even niet in maar ik ben wel lekker
opgeschoten. M.b.v. literatuur zijn de hoofdconcepten ‘Feedback’ en ‘Communicatie/gespreksvaardigheden’
geoperationaliseerd. Kortom, deze abstracte hoofconcepten zijn uitgeschreven in
waarneembare kenmerken/handelingen.
Nu is het zaak deze waarneembare kenmerken/handelingen uit
te schrijven in eindtermen. Bij voorkeur a.d.h.v. landelijke (beleids-)kaders,
kwalificatiedossiers of sectorspecifieke kaders zoals Michiel dat schreef in
zijn opmerking die hij plaatste n.a.v. het blogbericht: Idee voor herontwerp
2.0.
Nu zit hier een klein knelpuntje, want in ‘trainingsland’ waarin ik opereer wordt niet zo gek veel tot in de puntjes uitgeschreven. Deze week tracht ik verder te gaan met de zoektocht naar uitgeschreven eindtermen en ik heb gelukkig ook al wat kunnen vinden in het materiaal van de Mazda-trainingen.
Nu zit hier een klein knelpuntje, want in ‘trainingsland’ waarin ik opereer wordt niet zo gek veel tot in de puntjes uitgeschreven. Deze week tracht ik verder te gaan met de zoektocht naar uitgeschreven eindtermen en ik heb gelukkig ook al wat kunnen vinden in het materiaal van de Mazda-trainingen.
Na het uitschrijven van de eindtermen worden deze verwerkt
in een trapmodel. Voor het concept ‘Feedback’ ga ik het trapmodel van Gagné
gebruiken. Voor het concept ‘Communicatie/-gespreksvaardigheden’ het trapmodel
van Romiszowoski.
Indien dat klaar is, en dan nadert naar verwachting het
einde van LA2 heel hard, wil ik graag nog een aantal (deel)producten maken waarmee
ik een doorkijkje geef van het herontworpen curriculum. Ik heb
begrepen dat het de bedoeling is dat hierin tevens elementen zoals ‘flow’ en ‘scaffolding’
in terug komen. Het college dat deze onderwerpen behandeld staat gepland voor 14-03-2016.
Wordt dus vervolgd.....
zaterdag 20 februari 2016
dinsdag 16 februari 2016
Idee voor herontwerp 2.0
In het curriculumanalyse komen kortweg twee discrepanties
sterk naar voren:
- Sommige trainingen hebben een sterke theoretische insteek terwijl het beoogde curriculum praktijk georiënteerd dient te zijn.
- Alle trainingen (behalve MTC_319) worden afgesloten met een theoretische meerkeuzevragen toets.
Er is een gebrek aan constructieve uitlijning (Biggs, 2012;
Biggs en Tang, 2011). In dit curriculum is de focus van de gewenste
leeruitkomsten en de doceer/leeractiviteiten praktijkgericht maar wordt er
theoretische getoetst (punt 2). En in sommige trainingen zijn de gewenste
leeruitkomsten praktijkgericht maar zijn de doceer/-leeractiviteiten én
toetsing sterk theoretisch georiënteerd (punt 1).
Met de theoretische meerkeuze vragen toets worden niet de
vaardigheden getoetst die nodig zijn voor het systematisch diagnosticeren van
storingen, omgang met diagnoseapparatuur en juist interpreteren van gemeten
elektronische signalen (doorlopende leerdoelen). Volgens Van Berkel en Bax
(2013) geeft deze vorm van toetsing vooral het inzicht of de cursist de feitelijke
en begripsmatige kennis kan toepassen. Het toetst geen praktische of
communicatieve vaardigheden die ook nodig zullen zijn bij het systematisch
diagnosticeren.
Na wat sparren met Michiel ben ik mijn idee voor herontwerp
gaan bijstellen. In een eerder blogbericht ‘Stand van zaken 02-02-2016: CA +
1ste idee doelbepaling’ heb ik toegelicht de communicatietraining MTC_319 te willen
implementeren in de rest van het curriculum, nu is dat nog een losse training. Motivatie
daarvoor heb ik toen ook beschreven, en tevens het idee om meer te gaan werken
in ‘casussen’ die de cursisten krijgen. De trainer is dan de klant. De cursist
dient de juiste vragen te stellen waarna deze begint met systematisch
diagnosticeren. Gedurende de training dient er tussentijds verder
gecommuniceerd te worden met de klant (trainer), bijvoorbeeld om uit te leggen
waarom een specifiek onderdeel vervangen moet worden. Daarbij krijgt de cursist
feedback op zijn communicatie vaardigheden maar ook op zijn diagnose
vaardigheden. Eigenlijk zijn beide in elkaar verweven. Het een kan niet zonder
het ander.
Op het einde krijgen de cursist een case waarbij er geen
feedback of hulp wordt verkregen. Kan de cursist uiteindelijk de storing
oplossen door juiste vragen te stellen, juist klantencontact en het toepassen
van een juiste systematische diagnosestrategie, is deze Master Technician
waardig.
Het werken in de vorm van casussen, waarbij ook aandacht is
voor het ontwikkelen van communicatievaardigheden, kan een idee voor herontwerp
zijn. Echter is dat enkel de vorm. Belangrijke is wat hierachter schuilt,
namelijk de ontwikkelingsdomeinen die cursist alsmede trainer dienen te maken,
wil dit het gewenste resultaat geven.
Trainers dienen namelijk op de juiste manier te communiceren
met de cursisten als zij de rol van ‘klant’ en ‘feedbackgever’ op zich gaan
nemen. De rol van de trainers verandert hiermee sterk en is direct gekoppeld
aan de ontwikkeling van de cursist. Feitelijk hangt of staat het met de juiste begeleiding
en feedback. Kortom, voor dit herontwerp is het enorm belangrijk om een goed beeld
te krijgen waaraan de cursisten, maar ook trainers dienen te voldoen. Welke kennis,
vaardigheden en prestatie-indicatoren dienen te worden waargenomen? Welke
eindtermen dienen er worden afgedekt? Hoe dient er feedback gegeven te worden? Hoe dienen diagnose gesprekken gevoerd te worden?
De afbeelding hierboven illustreert de wisselwerking tussen trainer en cursist gedurende de case/opdracht. De trappen illustreren de groei van de ontwikkelingsdomeinen (nu nog onbekend) die de trainer (mogelijk) en cursist dienen te maken om tot een goed eindresultaat te komen.
De volgende stappen zou ik kunnen gaan ondernemen:
- Begin met het uitwerken van de eindtermen voor beide ontwikkelingsdomeinen (a.d.h.v. literatuur)
- Dan bepalen m.b.v. een passende taxonomie de trappen daar naar toe (schrijf leerdoelen uit naar eindtermen - vervolgens vanaf begin niveau daar naar toe werken)
- Vervolgens het herontwerp globaal uitschrijven (hoe zie ik het voor me?)
- Maak je een voorbeeld herontwerp/product
-
maandag 15 februari 2016
Curriculum-analyse deel A,B,C + peerfeedback Jolijn
zondag 7 februari 2016
Conceptmap: Taxonomie van Romiszowski
Hierbij een mindmap die ik heb gemaakt na het lezen van diverse literatuur over de taxonomie van Romiszowski. Klik hier voor een PNG bestand indien een hogere resolutie gewenst is.
vrijdag 5 februari 2016
Taxonomie van Romiszowski
Na het bestuderen van 12 verschillende taxonomieën heb ik een goed beeld verkregen over de belangrijkste verschillen en toepassingen daarvan. Mijn doel was om een
passende taxonomie te vinden op mijn CA en doelbepaling.
Toen ik aan het lezen was over de taxonomie van Romiszowski
viel alles op zijn plek. Ik ben wel blij dat ik deze taxonomie als een van de
laatste heb gelezen, want anders was ik per direct gestopt met zoeken. Deze
taxonomie is uitermate geschikt voor het beroepsonderwijs. Andere belangrijke motivaties ondersteunen nog verder de keuze voor Romiszowski:
- Toetsing op vaardigheden: psychomotorische handelingen - reproductieve en productieve vaardigheden
- Toetsing op kennis: feitelijke en begripsmatige kennis
- Leent zich goed voor probleemoplossende en geleide- ontdekkende methodes; perfect voor casestudies of simulaties
- Opgedane kennis en vaardigheden toepassen in nieuwe onbekende situaties; in training en toetsing
Er zijn nog meerdere redenen waarom Romiszowski een geschikte kandidaat lijkt te zijn. De literatuurstudie dusver was nog redelijk oppervlakkig van aard. De bedoeling was om eerst een goed beeld van alle mogelijke taxonomieën te verkrijgen. Voor de volgende stap wil ik mij verder gaan verdiepen in de theorie achter de taxonomie van Romiszowski. Pas dan wil ik een definitieve keuze maken.
dinsdag 2 februari 2016
Stand van zaken 02-02-2016: CA + idee herontwerp
Vanuit het CA komt sterk naar voren dat de toetsing meer
praktijkgerichter dient te verlopen om een betere constructieve uitlijning in
het curriculum te verkrijgen tussen de gewenste leeruitkomsten, de
doceer/leeractiviteiten en de toetsing (Biggs, 2012; Biggs & Tang, 2011).
Daarnaast kwam uit het CA tevens dat een aantal trainingen
praktijkgerichter dienen te verlopen om zo een uitlijning te verkrijgen met de bedoelde
en geïmplementeerde visie van het Mazda Master Opleidingsplan, dat een sterke
focus op praktijkgerichte trainingen vereist.
Vanuit de MLI werd geadviseerd een keuze te laten vallen op één
van deze twee discrepanties omdat LA2 gerealiseerd dient te worden in de 9
lesweken die er voor staan. Keuze is gevallen om de focus te leggen op de toetsing.
Motivatie hiervoor ligt in het feit dat de toetsing in elke training terugkomt
(behalve MTC_319). De invloed van een positief herontwerp werkt dan door in het
gehele curriculum. Kortom, ik verwacht meer te bereiken door een herontwerp te
maken voor de toetsing dan een herontwerp te maken voor een aantal trainingen
niet voldoende praktijkgericht zijn. Daarbij komt nog eens kijken dat Mazda heeft
toegezegd, gedurende mijn presentatie over de voorlopige uitkomsten van mijn
CA, dat wij vrij zijn eventuele trainingen aan te passen indien zij hierdoor
praktijkgerichter worden. Zie ook mijn blogbericht ‘Presentatie op werkplek
n.a.v. curriculumanalyse deel A’ van 30-01-2016.
Een 1ste idee voor herontwerp zou kunnen zijn om
de trainingen meer in te richten als ‘probleem gestuurd onderwijs’. Ik moest
hieraan denken n.a.v. de opdracht die is uitgevoerd tijdens LA2-3. Daarbij
gaven diverse leerteams feedback op elkaars ‘divergent denken’ op een open
vraag. Een ander leerteam kwam daarbij met het idee om een soort simulatie te
maken waarbij klanten (acteurs) ‘hun’ auto komen brengen die niet naar wens
werkt. Ik heb daar deze week nog verder over nagedacht en het zou heel mooi zijn
om communicatie vaardigheden te verwerken in de trainingen. Want alle Master
Technician trainingen hebben als overkoepeld thema: systematische diagnosticeren.
En een goede diagnose begint bij een goed klantengesprek. De juiste vragen
stellen, bevestiging van de klacht, en andere informatie is cruciaal. Een
simpel voorbeeld uit eigen praktijk is een ervaring die ik had met een klant
lang geleden. De klacht: ‘De auto start soms niet’. Ik als ijverige monteur allerlei metingen
verrichten om erachter te komen waarom de startmotor soms niet werkt. Is de
startmotor kapot? Krijgt deze geen signaal? Zal de startblokkering soms
weigeren? Waarom start die auto nou soms niet? Uiteindelijk bedoelde de klant
dat de auto ‘soms niet aanslaat’. Kortom, hij startte wel, maar de verbrandingsmotor
sloeg af en toe niet aan. Een hele andere zoekmethode is hiervoor
noodzakelijk. Had ik de juiste vragen gesteld, was ik zeker vanuit een andere
startpositie begonnen. Kortom, communiceren met de klant, andere afdelingen of
directe collega’s is als Master Technician die diagnoses stelt cruciaal! Veel
techneuten, en ik wil nu niet gaan generaliseren maar doe het lekker toch, zijn
communicatief niet erg sterk. Het zijn vaak introvert mensen. Mijn ervaring kan
dat bevestigen en mijn collega’s bij TTA ook. Niet voor niets heeft Mazda in
het Mazda Master curriculum MTC_319 verwerkt, dit is namelijk een communicatie
training van 2 dagen. Het is een belangrijke vaardigheid om te bezitten als technicus op dit niveau. Wat mij echter hieraan stoort is het feit dat deze
training (MTC_319) pas helemaal op het einde van het curriculum wordt gegeven, en ook nog
geen toetsing heeft.
Vanuit MMNL, door trainingsmanager Loek, wordt al langer geroepen
dat er meer aandacht moet komen binnen de technische trainingen op het gebied van
communicatie en klantencontact. Hoe mooi zou het zijn als ik meer
praktijkgerichter kan gaan toetsen waardoor er wel een goede constructieve
uitlijning ontstaat, meer kan trainen op klantencontact en communicatie tijdens
de technische trainingen van het Master Technician traject en niet op het
einde, en vervolgens MTC_319 kan laten vervallen, wat 2 dagen scheelt. Kortom,
MTC_319 integreren in alle trainingen van het Master Technician curriculum. Daarbij
moet gedacht worden aan casussen die de cursisten krijgen. De trainer is dan de
klant. De cursist dient de juiste vragen te stellen waarna deze begint met systematisch
diagnosticeren. Gedurende de training dient er tussentijds verder gecommuniceerd
te worden met de klant (trainer), bijvoorbeeld om uit te leggen waarom een
specifiek onderdeel vervangen moet worden. Daarbij krijgt de cursist feedback
op zijn communicatie vaardigheden maar ook op zijn diagnose vaardigheden. Eigenlijk zijn beide in elkaar verweven. Het een kan niet zonder het ander! Op
het einde krijgen de cursist een case waarbij er geen feedback of hulp wordt verkregen. Kunnen ze uiteindelijk de storing oplossen door juiste vragen te stellen, juist
klantencontact en het toepassen van een juiste systematische diagnosestrategie,
zijn ze Master Technician waardig. Ik ben van mening dat dit een beter manier van
toetsing is dan een theoretische meerkeuze toets die alleen kennisreproductie vereist. Ik wordt enthousiast…..wordt vervolgd.
Abonneren op:
Posts (Atom)