Voor het onderzoek van LA5 heb ik vier ervaren collega’s benaderd
met de vraag of zij bereid zijn mee te werken aan een aantal interviews, zowel
schriftelijk, individueel alsmede in groepsverband. De meeste collega’s waren enthousiast
en bevestigde meteen hun deelname. Van één collega kreeg ik maar geen bevestiging, ook niet naar een aantal reminder, en dus ben ik gesprek met hem gegaan. Dit heb ik bewust op een rustig moment van de dag gedaan en tevens in een rustige setting. Ik ben er namelijk van op de hoogte dat mijn collega het erg druk heeft. Mijn collega was net terug uit Amerika en had daar te horen gekregen dat hij een prestigieuze rol mag gaan vervullen voor één van onze klanten: Harley Davidson. Dat maakte een mooie gelegenheid om rapport te maken.
Vervolgens merkte ik weerstand op de vraag of hij bereid was voor de afname van de interviews. Mijn collega was
niet enthousiast en stelde dat hij het erg druk had. Daarop melde ik hem dat hij
t/m december de tijd heeft én dat hij ingepland staat voor de activiteiten. Tijd
was dus geen issue. Daarop gaf hij de reactie: ‘Maar heb je mij echt nodig,
want ik weet helemaal niets van het onderwerp en ik ben ook geen ontwikkelaar
maar slechts een trainer?’. Door zijn reactie moest ik meteen aan de logische niveaus
van Bateson denken, die ik een week eerder had geoefend met Sebastiaan gedurende de MLI oefensessies van Skills.
Kennelijk had mijn collega de identiteit dat hij 'slechts' een trainer was. De overtuiging die
daarbij hoorde was dat niet geschikt voor deze rol zou zijn én dat hij niet de kennis/vaardigheden had om een
goede aanvulling te zijn. Dat zou een verklaring kunnen zijn voor zijn weerstand/gedrag. Toch kon er ook iets anders aan de hand zijn,
immers kunnen mensen A zeggen en B bedoelen. Wellicht verzon hij deze positie
omdat hij tegengestelde belangen had of er gewoon geen zin in had. Die
gedachte heb ik meegenomen ik mijn reactie, alsmede de logische niveau van
Bateson.
Ik heb hem allereerst gemeld dat ik vooraf het interview
samen met hem ga zitten om de benodigde theorie door te nemen én dat ik hiervoor
tijd ga maken/inplannen. Daarmee pakte ik het niveau kennis/vaardigheden aan. Daarna ben ik ga inspelen op zijn overtuiging dat hij niet geschikt zou
zijn voor deze rol, want ik heb de betreffende collega niet voor niets benaderd. De
andere collega’s zijn weliswaar beter opgeleid en tevens kundige ontwikkelaars. Maar juist deze
collega heeft enorm veel vlieguren en een uitermate sterke praktische
benadering/inzicht als het om trainen gaat. Dat is een sterk pluspunt voor mijn onderzoek. Dat heb ik hem ook verteld en
daarmee gaf ik hem de overtuiging
dat hij juist een aanwinst is, waar overigens niets van
gelogen is. Om het af te maken en tevens ook verder in te spelen op zijn identiteit, heb ik zijn kritische
houding, die hij van nature heeft, geprezen. Dat is namelijk is grote aanwinst t.o.v. de rest van de groep die, wellicht een
beetje overenthousiast naar het onderwerp kijken. Zijn aanwezigheid zet de groep
daarmee in balans en aan zijn reactie kon ik zien dat hij dat waardeerde. Daarmee maakte ik verder rapport.
Ik heb mijn collega toen gevraagd om er toch nog eens over
na te denken, omdat zijn rol kan bijdragen in onze gezamenlijke TTA visie: kwalitatief hoogwaardige trainingen en onderwijsmaterialen aanbieden voor onze klanten. Daarmee
speelde ik in op zijn zingeving
waarvan ik weet dat die bij hem heel sterk is.
Om uit te sluiten of zijn
eerdere reactie niet het gevolg waren van A zeggen en B bedoelen (tegengestelde
belangen of geen zin hebben), heb ik de deur open gelaten door te zeggen ‘Het
blijft jouw eigen keuze, ik zal je er niet op aankijken als je niet mee wilt
doen. Echter hoop ik van harte dat je ‘JA’ zegt, want zoals ik heb toegelicht is jouw
aanwezigheid een meerwaarde voor mijn onderzoek én dus ook voor TTA’. Mocht
mijn collega tegengestelde belangen hebben, heeft hij door mijn reactie een
ticket gekregen om alsnog te kunnen uitstappen. Dat deed ik met opzet, want ik
heb niets aan een collega die meewerkt aan een interview omdat het moet. Ik
wilde dat hij vanuit zichzelf de roeping voelde en ik hoopte door het toepassen
van de logische niveaus van Bateson zijn weerstand weg te nemen. Verder kon ik
niets mee doen.
Een halve dag later gaf hij aan mee te willen werken en kwam zelf
met een voorstel van datums. Ik ben er heilig van overtuigd dat mijn aanpak een
sterke rol heeft gespeeld in zijn bereidheid en nog belangrijker, door deze
aanpak kwam de bereidheid uit hemzelf, niet door aandringen vanuit mijn kant.
Dat laatste is vooral belangrijk voor mijzelf, want één van mijn valkuilen is
het willen overtuigen in dit soort gesprekken. Gedurende dit LA werd ik me daar
bewust van doordat mede studenten en ook Gerrie mij hierop wezen. Deze keer had ik
dat niet gedaan en met succes. Kenmerkend aan deze ervaring was dat ik pas achteraf besefte dat ik de logische niveaus van Bateson zo consequent had toegepast.
Gedurende het gesprek was ik daar niet echt mee bezig (slechts een klein beetje). Wellicht
dat de oefensessies daar een belangrijke rol in hebben gespeeld waardoor het toepassen van de Skills steeds meer onbewust gaan verlopen. Ik weet niet of dat goed is. Hoe dan ook, het
heeft in deze situatie geleid tot succes!
